Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

ο στρατιώτης ποιητής του μίλτου σαχτούρη


 ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
      Οφειλή

Μέσα από τόσο θάνατο που έπεσε και πέφτει,
πολέμους, εκτελέσεις, δίκες, θάνατο κι άλλο θάνατο
αρρώστεια, πείνα, τυχαία δυστυχήματα,
δολοφονίες από πληρωμένους εχθρών και φίλων,
συστηματική υπόσκαψη κ' έτοιμες νεκρολογίες
είναι σα να μου χαρίστηκε η ζωή που ζω.
Δώρο της τύχης, αν όχι κλοπή απ' τη ζωή των άλλων,
γιατί η σφαίρα που της γλίτωσα δε χάθηκε
μα χτύπησε το άλλο κορμί που βρέθηκε στη θέση μου.
'Ετσι σα δώρο που δεν άξιζα μου δόθηκε η ζωή
κι όσος καιρός μου μένει
σαν οι νεκροί να μου τον χάρισαν
για να τους ιστορήσω.    


ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Ποιητική 
-Προδίδετε πάλι τν Ποίηση, θ μο πες,
Τν ερότερη κδήλωση το νθρώπου
Τ χρησιμοποιετε πάλι ς μέσον, ποζύγιον
Τν σκοτεινν πιδιώξεών σας
ν πλήρει γνώσει τς ζημις πο προκαλετε
Μ τ παράδειγμά σας στος νεωτέρους.

τί δν πρόδωσες σ ν μο πες
σ κι ο μοιοί σου, χρόνια κα χρόνια,
να πρς να τ πάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στς διεθνες γορς κα τ λαϊκ παζάρια
Κα μείνατε χωρς μάτια γι ν βλέπετε, χωρς φτι
Ν᾿ κοτε, μ σφραγισμένα στόματα κα δ μιλτε.
Γι ποι νθρώπινα ερ μς γκαλετε;

Ξέρω: κηρύγματα κα ρητορεες πάλι, θ πες.
να λοιπόν! Κηρύγματα κα ρητορεες.

Σν πρόκες πρέπει ν καρφώνονται ο λέξεις

Ν μν τς παίρνει νεμος.


ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Το μαχαίρι

Όπως αργεί τ' ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι
έτσι αργούν κι οι λέξεις ν' ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
               μην ξιπαστείς
απ' τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι.











ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ



Η ποίηση πρέπει να 'ναι
Ένα ζαχαρωμένο βότσαλο
Πάνω που θα 'χεις γλυκαθεί
Να σπας τα δόντια σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου